నీ కోసం

కనుల కొలనులో నీ రూపం కదలాడింది
మనసు  సముద్రమై  ఉప్పొంగింది
యవ్వన తోటలో ఆశలన్నీ పువ్వుల దోసిల్లై
నీకోసం వెతికాయి
పచ్చిక బయలుపై మంచు ముత్యాలు అన్నీ
నీకోసం మాల గుచ్చాను
నీ ఎర్రని పెదవులపై నిస్వార్ధమైన
నా అక్షరాలు  రాయాలని
జీవన బాట అంతా తివాచీలు పరిచాను
నీ రాకకై
మండుటెండల్లో విధిని సైతం ఎదిరించాను
మనసు లేని కొండల్ని పెకిలించాను
బండరాతి మనుషులపై నడిచాను
ప్రేమ సౌధం నిర్మాణానికి
ప్రణయ శిల్పానికి ఎన్ని ఉలి దెబ్బలో
నీ చిరునవ్వులు ఎన్నో
ఒక్క నీ అంగీకారం చాలు
ఇక సప్త సముద్రాలు ఆనందం తో ఈదటానికి

మురళీకృష్ణ