అది విన్న అయ్యగారు " ఒరేయ్ ! బిన్నీ ! ఆశ్చర్యం ఏమిటంటే నీకు ఆ గౌరి చిలిపి చేష్టలు గుర్తుకొస్తున్నాయి అంటున్నావే , మరి నీవు కొట్టిన దెబ్బలు తిట్టిన తిట్లు గుర్తుకురావటం లేదా ? అసలు నీవు ఎవర్రా కొట్టటానికి ? మగాడ్ని అనేగా ధీమా ! ఏదైనా తప్పు చేస్తే , అది నీకు తప్పు అనిపిస్తే వాళ్ళ పెద్దవాళ్ళకు చెప్పాలి . అంతకూ న్యాయం జరగక పొతే పదిమందికి చెప్పుకోవాలి . సరే !ఇంతకీ నన్ను ఇప్పుడు ఏమి చెయ్యమంటావు చెప్పు ?"
"అది కాదయ్యా ! గౌరి వాళ్ళ బావ తో తిరునాళ్ళలో తిరుగుతుందయ్యా . నన్ను చూసి ఎటో తప్పించుకుందయ్యా. అదీ నా బాధ " బిన్నీ ఆందోళనగా చెప్పాడు .
అవునురా నువ్వు సంవత్సరం గౌరి గురించి పట్టించుకోకుండా ఉండిపోయావు . ఇది రెండో వేసవి కాలం అంటున్నావు . ఇంత కాలం దాని వైపు చూడలేదా ? కనీసం దాని ధ్యాస కూడా లేదుట్రా నీకు ? తిరునాళ్ళకు వెళితే అక్కడ గౌరి పక్కన దాని బావ ఉన్నాడని చూసి నీలో ధ్యాస మొదలయ్యింది . మరి తప్పు ఎవరిదిరా ? అదీ ఉప్పు , కారం తినే మనిషి కదరా ! దానికి కోపతాపాలు , కోర్కెలు ఉంటాయి కదరా !కొట్టి ఇష్టం వచ్చినట్లు తిట్టి వేల్లగోట్టినవాడివి అట్లానే వదిలెయ్యరాదూ తన దారి తనుచూసుకుంటుంది కదరా !" సూటిగా ప్రశ్నించాడు అయ్యగారు . " అది కాదయ్యా !అయిపోయిందేదో అయిపొయింది . నేను కావాలని కొట్టలేదు . ఆచ్చనం అత్తా జరిగిపోయింది . మీరు నాకు చిన్న సాయం చేస్తే ...." నసుగుతూ అన్నాడు బిన్నీ . "ఏమిటో చెప్పు , నావల్ల అయితే తప్పకుండా సహాయం చేస్తాను". అయ్యగారు అభయం ఇచ్చారు .
"మీరు రోజూ దివాణం లోకి పోతూ ఉంటారు కదయ్యా ! అక్కడ మా మావ పని చేస్తూ ఉంటాడు . మీరు మా మవకు గట్టిగ సేప్పందయ్యా ! మీఎరు సెబితే వింటాడు . ఇక నుండి మేం బుద్ధిగా ఉంటాం . మా అవ్వ మాట విని దాన్ని కొట్టాను మీరే సాక్ష్యం అయ్యా !".అన్నాడు .
సరే వెళ్ళు , నేను అటు దివాణం వైపు వెళ్ళినప్పుడు గౌరి తండ్రి భాక్రా తో మాట్లాడతాను అని అన్నాడు అయ్యగారు .
అంతే బిన్నీ లో పట్టలేని ఆనందం
తను గౌరి ని కలుసుకోబోతున్నాడు త్వరలో . ఏదో పట్టరాని సంతోషం . ఆ సంతోషం తో తన కండువా ని గాల్లోకి విసిరి పట్టుకుంటూ ఇంటికి చేరుకున్నాడు . ధోవతులు , లాల్చిలు , కండువా ఉతుక్కున్నాడు . చక్కగా చెంబు ఇస్త్రి చేసాడు . మంచిగా గడ్డం గీయించుకుని దరిద్రం వదిలిన మనిషిలా నూతన తేజం తో శుభ్రం గా ఉన్నాడు .
తన దగ్గర చెక్క పెట్టెలో గౌరి , తను క్రితం సంవత్సరం తిరునాళ్ళలో దిగిన ఫోటో కోసం చూస్తున్నాడు . ఇంతలో ఆ పెట్టెలో వాళ్ళ ఆచారం ప్రకారం శోభనం నాడు కట్టుకున్న తన బట్టలు గౌరి కుర్తా లో చుట్టి దాచి పెట్టింది . వారిని చూస్తున్న బిన్నికి మనసు గత కాలపు జ్ఞాపకాల లోకి వెళ్ళిపోయింది . ఆ రోజు గౌరి ఎంత చిలిపి చేసింది !.
"అది కాదయ్యా ! గౌరి వాళ్ళ బావ తో తిరునాళ్ళలో తిరుగుతుందయ్యా . నన్ను చూసి ఎటో తప్పించుకుందయ్యా. అదీ నా బాధ " బిన్నీ ఆందోళనగా చెప్పాడు .
అవునురా నువ్వు సంవత్సరం గౌరి గురించి పట్టించుకోకుండా ఉండిపోయావు . ఇది రెండో వేసవి కాలం అంటున్నావు . ఇంత కాలం దాని వైపు చూడలేదా ? కనీసం దాని ధ్యాస కూడా లేదుట్రా నీకు ? తిరునాళ్ళకు వెళితే అక్కడ గౌరి పక్కన దాని బావ ఉన్నాడని చూసి నీలో ధ్యాస మొదలయ్యింది . మరి తప్పు ఎవరిదిరా ? అదీ ఉప్పు , కారం తినే మనిషి కదరా ! దానికి కోపతాపాలు , కోర్కెలు ఉంటాయి కదరా !కొట్టి ఇష్టం వచ్చినట్లు తిట్టి వేల్లగోట్టినవాడివి అట్లానే వదిలెయ్యరాదూ తన దారి తనుచూసుకుంటుంది కదరా !" సూటిగా ప్రశ్నించాడు అయ్యగారు . " అది కాదయ్యా !అయిపోయిందేదో అయిపొయింది . నేను కావాలని కొట్టలేదు . ఆచ్చనం అత్తా జరిగిపోయింది . మీరు నాకు చిన్న సాయం చేస్తే ...." నసుగుతూ అన్నాడు బిన్నీ . "ఏమిటో చెప్పు , నావల్ల అయితే తప్పకుండా సహాయం చేస్తాను". అయ్యగారు అభయం ఇచ్చారు .
"మీరు రోజూ దివాణం లోకి పోతూ ఉంటారు కదయ్యా ! అక్కడ మా మావ పని చేస్తూ ఉంటాడు . మీరు మా మవకు గట్టిగ సేప్పందయ్యా ! మీఎరు సెబితే వింటాడు . ఇక నుండి మేం బుద్ధిగా ఉంటాం . మా అవ్వ మాట విని దాన్ని కొట్టాను మీరే సాక్ష్యం అయ్యా !".అన్నాడు .
సరే వెళ్ళు , నేను అటు దివాణం వైపు వెళ్ళినప్పుడు గౌరి తండ్రి భాక్రా తో మాట్లాడతాను అని అన్నాడు అయ్యగారు .
అంతే బిన్నీ లో పట్టలేని ఆనందం
తను గౌరి ని కలుసుకోబోతున్నాడు త్వరలో . ఏదో పట్టరాని సంతోషం . ఆ సంతోషం తో తన కండువా ని గాల్లోకి విసిరి పట్టుకుంటూ ఇంటికి చేరుకున్నాడు . ధోవతులు , లాల్చిలు , కండువా ఉతుక్కున్నాడు . చక్కగా చెంబు ఇస్త్రి చేసాడు . మంచిగా గడ్డం గీయించుకుని దరిద్రం వదిలిన మనిషిలా నూతన తేజం తో శుభ్రం గా ఉన్నాడు .
తన దగ్గర చెక్క పెట్టెలో గౌరి , తను క్రితం సంవత్సరం తిరునాళ్ళలో దిగిన ఫోటో కోసం చూస్తున్నాడు . ఇంతలో ఆ పెట్టెలో వాళ్ళ ఆచారం ప్రకారం శోభనం నాడు కట్టుకున్న తన బట్టలు గౌరి కుర్తా లో చుట్టి దాచి పెట్టింది . వారిని చూస్తున్న బిన్నికి మనసు గత కాలపు జ్ఞాపకాల లోకి వెళ్ళిపోయింది . ఆ రోజు గౌరి ఎంత చిలిపి చేసింది !.
0 comments:
Post a Comment