ఎదలో సడి

మధురమైన సంగీతం ఆత్మను చుట్టేస్తుంది
సరసమైన పరిమళం మనసును వెతికి పట్టేస్తుంది
సంస్కారపు స్నేహం మనిషిని కొలిచేస్తుంది
ఆమె చూపులు గుండెకు వల వేస్తాయి
చల్లని వెన్నెల లో చిక్కని చక్కని బొమ్మలా
తెల్లని మబ్బుల వంటి వస్త్రాలు ధరించిన స్వచ్చత సోయగం
కనుల కొలనులో నడిచి వెళ్తున్న ఆమె రూపం
వయస్సు వనం లో వచ్చి పడింది తారాజువ్వలా
అనుభూతుల గూడు లో ఒదిగింది అందమైన గువ్వలా
ఆమె నవ్విందంటే నా వయస్సు పాల పొంగులా
ఆమె పొడవాటి జడ వంకలు తిరిగిన సెలయేరులా
వెన్నెల రాత్రిళ్ళు ఆ కౌగిళ్లు యవ్వనపు ఆనవాళ్ళు
ఆమె పై సాగే ఊహలు మల్లె దండల పరిమళాలు
ఎంతైనా చిక్కకుండా పోతున్న ఆ నడుము పట్టేసిన చేతుల్లా
ఆమె వయ్యారంగా వచ్చి వాలింది నా ఒళ్లో
ముగింపు లేని ప్రేమ లేఖల్లా
నా మనస్సును జివ్వున లాగే ఆమె నవ్వుల కోసం
పడిఉంటాను జన్మ జన్మ లా .....